Co to jest peptyd C: opis, norma analizy we krwi w cukrzycy (jeśli jest podniesiona lub obniżona)

Peptyd C oznacza "peptyd łączący", w tłumaczeniu z języka angielskiego. Jest to wskaźnik wydzielania własnej insuliny. Pokazuje poziom pracy komórek beta trzustki.

Komórki beta wytwarzają insulinę w trzustce, gdzie są przechowywane jako proinsulina w postaci cząsteczek. W tych cząsteczkach, jako reszta aminokwasowa, znajduje się fragment zwany peptydem C.

Wraz ze wzrostem poziomu glukozy cząsteczki proinsuliny rozpadają się na peptyd i insulinę. Ta kombinacja wyrzucona we krwi zawsze koreluje ze sobą. Tak więc normą jest 5: 1.

To analiza peptydu C pozwala zrozumieć, że zmniejsza się wydzielanie insuliny (produkcja), a także zmniejsza się ryzyko wystąpienia insulinoma, czyli guza trzustki.

Podwyższony poziom substancji obserwuje się w:

• cukrzyca insulinozależna,
• niewydolność nerek,
• stosowanie leków hormonalnych,
• insulinoma,
• przerost komórek beta.

Obniżony poziom peptydu c jest charakterystyczny dla:

1. cukrzyca insulinozależna w warunkach hipoglikemii,
2. Stany stresu.

Cechy analizy

Oznaczenie peptydu C oznacza oznaczanie ilościowe proteiny proinsuliny w surowicy krwi przy użyciu metody immunochemiluminescencyjnej.

Po pierwsze, w komórkach beta trzustki syntetyzowanych pasywnego insuliny prekursorem - proinsuliny, jest aktywny tylko w podwyższonych poziomów glukozy we krwi przez rozszczepienie składnika białkowego z nim - C-peptydu.

Cząsteczki insuliny i peptydu C wchodzą do krwioobiegu i tam krążą.

1. Aby pośrednio określić ilość insuliny z inaktywującymi przeciwciałami, które zmieniają wskaźniki, czyniąc je mniejszymi. Jest również stosowany do poważnych naruszeń wątroby.
2. Aby określić typ cukrzycy i cechy komórek beta trzustki do wyboru strategii leczenia.
3. W celu wykrycia przerzutów nowotworowych trzustki po jej chirurgicznym usunięciu.

Badanie krwi jest przepisywane dla następujących chorób:

• Cukrzyca typu 1, w której obniża się poziom białka.
• Cukrzyca typu 2, w której wskaźniki są bardziej niż normalne.
• Insulina cukrzycowa jest oporna na insulinę, ze względu na wytwarzanie przeciwciał przeciwko receptorom insuliny, podczas gdy wskaźnik peptydu C jest obniżany.
• Stan pooperacyjnej eliminacji raka trzustki.
• Niepłodność i jej przyczyna - policystyczny jajnik.
• Cukrzyca ciążowa (podano potencjalne ryzyko dla dziecka).
• Różne naruszenia w deformacji trzustki.
• Somatotropinom, gdzie peptyd C jest podwyższony.
• Zespół Cushinga.

Ponadto, określenie substancji we krwi osoby ujawni przyczynę hipoglikemii w cukrzycy. Wskaźnik ten wzrasta wraz z insulinoma, stosowaniem syntetycznych leków hipoglikemicznych.

Peptyd C jest obniżany, zwykle po przyjęciu dużej ilości alkoholu lub na tle wprowadzania egzogennych cukrzycy insulinowej na bieżąco.

Badania są przypisywane, jeśli osoba narzeka:

1. do stałego pragnienia,
2. zwiększenie objętości wydalanego moczu,
3. przybrać na wadze.

Jeśli masz już diagnozę "cukrzycy", wówczas substancja jest zdecydowana ocenić jakość leczenia. Niewłaściwe leczenie prowadzi do postaci przewlekłej, najczęściej w tym przypadku ludzie narzekają na zaburzenia widzenia i zmniejszoną wrażliwość nóg.

Ponadto mogą wystąpić oznaki nieprawidłowej czynności nerek i nadciśnienia tętniczego.

Do analizy weź plastikowe krwinki w plastikowym pudełku. Przez osiem godzin przed badaniem pacjent nie powinien jeść, ale można pić wodę.

Wskazane jest, aby przez trzy godziny przed zabiegiem, nie palić i nie narażać na silny stres fizyczny i emocjonalny. Czasami wymagana jest korekta insulinoterapii przez endokrynologa. Wynik analizy może być znany po 3 godzinach.

Norma i interpretacja peptydu C

Norma peptydu C jest taka sama dla kobiet i mężczyzn. Norma nie zależy od wieku pacjentów i wynosi 0,9 - 7,1 ng / ml. Normy dla dzieci w każdym przypadku są określane przez lekarza.

Z reguły dynamika peptydu C we krwi odpowiada dynamice stężenia insuliny. Norma peptydu C na czczo wynosi 0,78 -1,89 ng / ml (SI: 0,26-0,63 mmol / L).

W przypadku dzieci zasady pobierania krwi nie ulegają zmianie. Jednakże, substancja dziecka do analizy może być pusty żołądek i trochę poniżej dolnej granicy normy, ponieważ peptyd C opuszcza beta-komórek we krwi po posiłku.

Jeśli wszystkie inne badania nie wykazują patologii, ta zmiana normy nie powinna wywoływać lęku.

Aby odróżnić insulinę od rzeczywistej hipoglikemii, konieczne będzie określenie stosunku insuliny do zawartości peptydu C.

Jeżeli stosunek wynosi 1 lub mniej, oznacza to zwiększone wydzielanie insuliny endogennej. W przypadku przekroczenia stosunku 1, można argumentować, że insulina jest wprowadzana z zewnątrz.

Peptyd C ulega podwyższeniu, gdy:

• przerost komórek wysp Langerhansa. Wysepki Langerhansa to obszary trzustki, w których syntetyzowane są insuliny,
• otyłość,
• insulinoma,
• cukrzyca typu 2,
• rak głowy trzustki,
• zespół wydłużonego odstępu QT,
• stosowanie sulfonylomoczników.

Oprócz powyższego peptyd C jest zwiększany wraz z przyjmowaniem pewnych rodzajów środków hipoglikemizujących i estrogenów.

Peptyd C zmniejsza się w:

• hipoglikemia alkoholowa,
• cukrzyca typu 1.

Serum można obniżyć z dwóch powodów:

1. Diabetes mellitus,
2. Zastosowanie tiazolidynodionów, na przykład troglitazonu lub rozyglitazonu.

W wyniku insulinoterapii może wystąpić zmniejszenie poziomu peptydu C. Wskazuje to na zdrową reakcję trzustki na pojawienie się w ciele "sztucznej" insuliny.

Jednak często zdarza się, że poziom we krwi peptydu na czczo jest normalny lub prawie normalny. Oznacza to, że norma nie może określić, jaki rodzaj cukrzycy u danej osoby.

Na tej podstawie zaleca się przeprowadzenie specjalnego testu stymulacyjnego, aby poznać normę dla danej osoby. Badanie to można wykonać za pomocą:

1. Zastrzyki z glukagonu (antagonisty insuliny) są ściśle przeciwwskazane u osób z chorobą nadciśnieniową lub pheochromocytoma,
2. Test na tolerancję glukozy.

Najlepiej jest podać dwa wskaźniki: zarówno test na czczo, jak i test stymulowany. Teraz różne laboratoria używają różnych zestawów oznaczania substancji, a norma jest nieco inna.

Po otrzymaniu wyniku analizy pacjent może niezależnie porównać je z wartościami referencyjnymi.

Peptyd i cukrzyca

Współczesna medycyna uważa, że ​​kontrolowanie poziomu peptydu C lepiej pokazuje ilość insuliny niż pomiar samej insuliny.

Drugą zaletą jest to, że za pomocą tego badania łatwo odróżnić endogenną (wewnętrzną) insulinę od egzogennej insuliny. W przeciwieństwie do insuliny, peptyd C nie reaguje na przeciwciała przeciwko insulinie i nie jest niszczony przez te przeciwciała.

Ponieważ leki insulinowe nie zawierają tej substancji, jej stężenie we krwi pacjenta pozwala ocenić działanie komórek beta. Przypomnijmy: komórki beta trzustki produkują insulinę endogenną.

Osoba z cukrzycą poziomu podstawowego peptydu C, a zwłaszcza jego stężenie po obciążeniu glukozą, są okazją, aby zobaczyć czy jest odporność i wrażliwość na insulinę.

Ponadto określa się fazy remisji, co pozwala prawidłowo korygować środki medyczne. W przypadku nasilenia się cukrzycy poziom substancji nie zwiększa się, ale obniża. Oznacza to, że insulina endogenna nie wystarczy.

Biorąc pod uwagę wszystkie te czynniki, można powiedzieć, że analiza umożliwia ocenę wydzielania insuliny w różnych przypadkach.

Określenie poziomu peptydu C zapewnia również możliwości interpretacji fluktuacji stężenia insuliny, gdy jest ona opóźniona w wątrobie.

U ludzi chorych na cukrzycę, którzy mają przeciwciał na insulinę mogą czasem wystąpić lozhnopovyshenny poziom C-peptydu przeciwciał, które reagują krzyżowo z proinsuliny. Pacjenci z insulinoma mają wyższy poziom peptydu C.

Ważne jest, aby wiedzieć, że szczególną uwagę należy zwrócić na zmianę stężenia substancji u ludzi po operacji insulinoma. Wysoki peptyd C wskazuje na nawracający nowotwór lub przerzuty.

Zwróć uwagę: jeśli wątroba lub nerki działają, stosunek C-peptydu do insuliny może być różny.

Potrzebne są badania dla:

1. Różnicowe miary diagnostyczne postaci cukrzycy,
2. Wybór rodzajów terapii terapeutycznej,
3. Wybór rodzaju leku i dawkowania,
4. Określenie poziomu niewydolności komórek beta,
5. Rozpoznanie hipoglikemii,
6. Ocena produkcji insuliny,
7. Oznaczanie insulinooporności,
8. Element do monitorowania stanu po usunięciu trzustki.

Współczesna medycyna

Przez długi czas współczesna medycyna stwierdziła, że ​​sama substancja nie pełni żadnych funkcji i ważna jest tylko jej norma. Niewątpliwie jest on oderwany od cząsteczki proinsuliny i otwiera drogę do dalszej ścieżki insuliny, ale to chyba wszystko.

Jakie jest znaczenie peptydu C? Po latach badań i setki prac naukowych, okazało się, że jeśli insulina jest podawana pacjentom z cukrzycą razem z peptydu C, istnieje znaczne zmniejszenie ryzyka wystąpienia takich niebezpiecznych powikłań cukrzycy, takich jak:

Jest to obecnie naukowcy z pełnym przekonaniem. Niemniej jednak, dopóki nie można było wiarygodnie ustalić mechanizmów ochronnych tej substancji.

W tej chwili ten temat pozostaje otwarty i omówiony. Nie ma jednoznacznych informacji na temat przyczyn, które tłumaczą to zjawisko.

Zwróć uwagę: ostatnio wypowiedzi lekarzy specjalistów stały się częstsze, że leczyć cukrzycę poprzez wprowadzenie tylko jednego cudownego zastrzyku. To "leczenie" jest zazwyczaj bardzo drogie.

W żadnym wypadku nie możesz przyjąć takiego podejrzanego traktowania. Norma substancji, interpretacja i dalsza strategia leczenia powinny być pod pełną kontrolą wykwalifikowanego lekarza.

Oczywiście, istnieje ogromna różnica między badaniami klinicznymi a praktyką. Dlatego w przypadku peptydu C nadal trwa dyskusja w środowisku medycznym. Nie ma wystarczających informacji na temat działań niepożądanych i ryzyka związanego z peptydem C.

C-peptyd w cukrzycy - jak wykonać test i dlaczego

Zwiększone wartości glukozy w laboratoryjnym badaniu krwi pozwalają sądzić, że metabolizm węglowodanów u pacjenta jest zaburzony, z dużym prawdopodobieństwem, z powodu cukrzycy. Aby zrozumieć, dlaczego cukier się rozwinął, konieczna jest analiza peptydu C. Za jego pomocą można ocenić funkcjonalność trzustki, a wiarygodność wyników analizy nie wpływa ani na insulinę, ani na wstrzyknięte, ani na wytwarzane w organizmie przeciwciała.

Określenie poziomu C-peptydu jest obowiązkowe dla określenia rodzaju cukrzycy, w celu oceny szczątkowej pojemności trzustki w chorobie typu 2. Przydatne będzie również określenie przyczyn hipoglikemii u osób bez cukrzycy.

C-peptyd - co to jest?

Peptydy są substancjami, które są łańcuchami reszt grupy aminowej. Różne grupy tych substancji biorą udział w większości procesów zachodzących w ludzkim ciele. Peptyd C lub peptyd wiążący powstaje w trzustce razem z insuliną, więc poziom jego syntezy można ocenić przez spożycie insuliny do krwi pacjenta.

Insulina jest syntetyzowana w komórkach beta przez kilka kolejnych reakcji chemicznych. Jeśli pójdziemy o jeden krok, aby uzyskać jego cząsteczkę, zobaczymy proinsulinę. Jest to nieaktywna substancja składająca się z insuliny i peptydu C. Trzustka może ją ułożyć w formie stada, a nie wrzucać bezpośrednio do krwioobiegu. Aby rozpocząć pracę nad transferem cukru do komórek, proinsulina dzieli się na cząsteczkę insuliny i peptyd C, które razem w tych samych ilościach wpadają do krwi i są przenoszone wzdłuż łóżka. Przede wszystkim wpadają do wątroby. Przy zaburzonej czynności wątroby insulina może być w niej częściowo metabolizowana, ale peptyd C przechodzi swobodnie, ponieważ jest wydalany wyłącznie przez nerki. Dlatego jego stężenie we krwi z większą dokładnością odzwierciedla syntezę hormonu w trzustce.

Połowa insuliny we krwi rozpuszcza się po 4 minutach po wytworzeniu, podczas gdy żywotność peptydu C jest znacznie dłuższa - około 20 minut. Analiza peptydu C w celu oceny funkcjonowania trzustki jest bardziej precyzyjna, ponieważ jego fluktuacje są mniejsze. Z powodu różnej długości życia, poziom peptydu C we krwi jest 5 razy wyższy niż insulina.

Na początku cukrzycy typu 1 przeciwciała, które niszczą insulinę, są najczęściej obecne we krwi. Dlatego jego synteza w tym czasie nie może być dokładnie oceniona. Ale na peptydzie C te przeciwciała nie zwracają najmniejszej uwagi, więc analiza na tym jest jedyną możliwością w tym czasie oszacować utratę komórek beta.

Jest to możliwe do bezpośredniego określenia poziomu syntezy hormonów trzustki przy stosowaniu terapii insulinowej, że w warunkach laboratoryjnych nie można podzielić na ich własną insulinę i egzogennych wstrzykiwać. Oznaczanie peptydu C w tym przypadku jest jedyną opcją, ponieważ w preparatach insuliny, które są przepisywane pacjentom z cukrzycą, peptyd C nie jest włączony.

Do niedawna uważano, że peptydy C są biologicznie nieaktywne. Na podstawie wyników ostatnich badań ujawniono ich rolę ochronną w profilaktyce angiopatii i neuropatii. Badany jest mechanizm działania peptydów C. Jest możliwe, że w przyszłości zostanie dodany do preparatów insuliny.

Potrzeba analizy peptydu C

Badanie zawartości peptydu C we krwi jest najczęściej przepisywane, jeśli trudno jest określić jego typ po rozpoznaniu cukrzycy. Cukrzyca typu 1 zaczyna się z powodu niszczenia komórek beta przez przeciwciała, pierwsze objawy pojawiają się, gdy większość komórek cierpi. W rezultacie poziom insuliny obniża się już podczas wstępnej diagnozy. Komórki beta mogą umierać stopniowo, najczęściej u młodych pacjentów, i jeśli leczenie rozpoczęło się bez opóźnień. Z reguły pacjenci z resztkowymi funkcjami trzustki czują się lepiej, później mają powikłania. Dlatego ważne jest utrzymywanie komórek beta w jak największym stopniu, co wymaga regularnego monitorowania produkcji insuliny. W przypadku insulinoterapii jest to możliwe tylko przy pomocy testów na peptyd C.

Cukrzyca typu 2 w początkowym stadium charakteryzuje się wystarczającą syntezą insuliny. Cukier wzrasta z uwagi na to, że jest zakłócany przez jego wykorzystanie przez tkanki. Test peptydu C wskazuje na szybkość lub nadmiar, ponieważ trzustka nasila uwalnianie hormonu, aby pozbyć się nadmiaru glukozy. Pomimo zwiększonej produkcji stosunek cukru do insuliny będzie wyższy niż u zdrowych ludzi. Z biegiem czasu, przy cukrzycy typu 2, trzustka zużywa się, synteza proinsuliny stopniowo zmniejsza się, więc peptyd C stopniowo zmniejsza się do normy i poniżej.

Analiza jest również zalecana z następujących powodów:

1. Po resekcji trzustki, aby dowiedzieć się, ile hormonu jest w stanie wytworzyć jego pozostałość i czy potrzebna jest terapia insulinowa.
2. Jeśli wystąpi okresowa hipoglikemia, jeśli nie zostanie wykryta cukrzyca, a zatem leczenie nie zostanie przeprowadzone. Jeżeli nie są używane leki na cukrzycę, poziom glukozy we krwi może spaść z powodu nowotworów produkujących insulinę (insulinoma - o tym przeczytać tutaj http://diabetiya.ru/oslozhneniya/insulinoma.html).
3. Aby rozwiązać problem konieczności przechodzenia na iniekcje insuliny z zaawansowaną cukrzycą typu 2. Na poziomie peptydu C można ocenić bezpieczeństwo trzustki i przewidzieć dalsze pogorszenie wskaźników.
4. W przypadku podejrzenia o sztuczny charakter hipoglikemii. Osoby podatne na samobójstwo lub cierpiące na choroby psychiczne mogą samodzielnie wstrzykiwać sobie insulinę bez recepty. Ostry nadmiar hormonu nad peptydem C wskazuje, że został zrobiony zastrzyk hormonalny.
5. W chorobach wątroby, aby ocenić stopień akumulacji insuliny w nim. Przewlekłe zapalenie wątroby i marskość prowadzą do obniżenia poziomów insuliny, ale w żaden sposób nie wpływają na wskaźniki peptydu C.
6. Wykrywanie początku i czasu trwania remisji u nastolatków z cukrzycą, gdy w odpowiedzi na leczenie zastrzykami insuliny, trzustka zaczyna się syntetyzować.
7. Z policystycznych i niepłodności. Zwiększone wydzielanie insuliny może być przyczyną tych chorób, ponieważ w odpowiedzi na to wzrasta produkcja androgenów. To z kolei zaburza rozwój pęcherzyków i zapobiega owulacji.

W jaki sposób przeprowadza się oznaczenie peptydu C?

W trzustce generacja proinsuliny zachodzi przez całą dobę, kiedy glukoza jest wstrzykiwana do krwi, jest znacznie przyspieszona. Dlatego dokładniejsze, stabilne wyniki dają badanie na pusty żołądek. Konieczne jest, aby od momentu ostatniego posiłku do dostawy krwi min. 6 cykli, maksymalnie 8 godzin.

Konieczne jest również wcześniejsze wykluczenie wpływu na trzustkę czynników, które mogą zniekształcać zwykłą syntezę insuliny:

• nie pij alkoholu;
• anulować szkolenie dzień wcześniej;
• 30 minut przed porodem krwi nie męcz się fizycznie, staraj się nie martwić;
• nie pal wszystkie rano przed analizą;
• nie pij lekarstw. Jeśli nie możesz się bez nich obejść, ostrzeż swojego lekarza.

Po przebudzeniu i przed oddaniem krwi dozwolona jest tylko czysta woda bez gazu i cukru.

Krew do analizy pobiera się z żyły do ​​specjalnej probówki zawierającej środek konserwujący. Wirówka oddziela osocze od pierwiastków krwi, a następnie za pomocą odczynników określa się ilość peptydu C. Analiza jest prosta, zajmuje nie więcej niż 2 godziny. W komercyjnych laboratoriach wyniki są zwykle gotowe następnego dnia.

Jakie wskaźniki są normą?

Stężenie peptydu C na czczo u osób zdrowych wynosi od 260 do 1730 pikomoli na litr surowicy krwi. W niektórych laboratoriach stosuje się inne jednostki: milimole na litr lub nanogramy na mililitr.

Norma C-peptydu w różnych jednostkach miary:

Analiza poziomu peptydu C i określenie jego normy

Peptyd C jest łączącym elementem peptydowym, który jest częścią łańcucha proinsuliny. Jeśli jedna cząsteczka insuliny zostanie odcięta, pozostaje czysty kompleks insuliny.

Opis

Peptyd C jest "świadkiem" rozwoju własnych cząsteczek insuliny. Za pomocą tego związku można monitorować aktywność komórek beta w strukturze trzustki. W swojej strukturze łączący element peptydowy jest podobny do hormonu insuliny.

Oba te związki powstają w wyniku rozpadu proinsuliny przechowywanej w trzustce w wyniku wzrostu stężenia glukozy we krwi. Rozpad proinsuliny nie jest procesem spontanicznym, ale występuje pod wpływem enzymu zwanego endoleptidazą. Uwolnione "produkty końcowe" tego rozpadu spadają do krwi w małych ilościach.

Czas istnienia

Okres półtrwania peptydu C, który dostał się do krwioobiegu, jest nieco dłuższy w porównaniu z cząsteczkami hormonu insuliny. Badanie wykazało, że insulina w takich warunkach żyje nie więcej niż cztery minuty, a element peptydowy - dwadzieścia minut. Ze względu na różne okresy życia tych związków, ich zawartość w objętości krwi zależy: jedna cząsteczka insuliny stanowi pięć cząsteczek wiążącego peptydu.

Zawartość peptydu we krwi nie jest stała. W procesie jej usuwania zaangażowane są nerki, a komórki wątroby są odpowiedzialne za wycofanie insuliny z układu krążenia.

Dzięki analizie liczby elementów peptydowych w organizmie można ocenić spadek wydzielania cząsteczek insuliny i ujawnić ryzyko wystąpienia insulinoma (pojawienie się guzów w trzustce). Terminowe oznaczanie ilości związku peptydowego jest ważne nie tylko dla ciała dorosłych, ale także dla ciała dzieci, ponieważ znacznie zmniejsza to ryzyko rozwoju jednej postaci cukrzycy.

Jaka jest jego norma w ciele?

Za pomocą analizy peptydu C można oszacować poziom wydzielania cząsteczek własnej insuliny w organizmie. To pozwoli nam zidentyfikować dalszą potrzebę wprowadzenia takiego związku egzogennie lub porzucić go.

Ilość peptydu C, którego norma jest taka sama dla przedstawicieli silnej i słabszej płci, wynosi od 0,9 do 7,1 ng / ml. Wskaźnik ten nie zależy od cech wiekowych mężczyzn i kobiet. Obecnie różne kliniki przyjęły różne wartości tego związku w ciele. Dlatego wskaźniki normy kompleksu peptydowego różnych instytucji medycznych mogą się różnić.

Wskaźniki u dorosłych i dzieci

W dzieciństwie wartość indeksu peptydu C jest bardzo różna, więc sam lekarz określa jego normę dla każdego konkretnego przypadku. Normalny wskaźnik wskazanego związku we krwi ustala się indywidualnie dla dzieci z cukrzycą.

Naukowcy ustalili, że dynamika zmian stężenia insuliny we krwi odpowiada dynamicznym zmianom w elementach peptydowych, które weszły do ​​krwioobiegu. Nierówne ilości tych związków organicznych u osób, które oddały krew na pusty żołądek i po obiedzie. Im "słodszy" zjedzony pokarm, tym wyższy poziom peptydu we krwi. Tak więc na czczo, którego analiza C-peptydu została określona u osoby dorosłej, zwykle mieściła się w zakresie od 0,78 do 1,89 ng / ml. Dla organizmu dziecka, który oddał krew na pusty żołądek, wskaźnik ten jest nieco niższy niż dolny limit. Powodem tego jest wycofanie peptydu C po pobraniu pokarmu z komórek beta do krwioobiegu.

U diabetyków, przy utrzymaniu wydajności komórek trzustkowych, średnia wartość tego peptydu może zmieniać się w zakresie od 0,4 do 0,8 g / ml. Pomimo faktu, że te wskazania w wielu klinikach są "warunkowe", polegają na rozszyfrowaniu lekarzy i pacjentów. Jeśli otrzymane wskazania będą wyższe niż te wartości, lekarze zaczną stosować wszystkie możliwe metody ich zmniejszania.

Czy zmienia się normalna wartość peptydu?

W wyniku wpływu różnych czynników u kobiet i mężczyzn, normalny poziom peptydu C w organizmie może się zmienić. Odpowiednie badanie krwi pomaga zmierzyć wartość tego związku we krwi. Co może wpłynąć na tę wartość?

Obniżony indeks tego elementu jest najczęściej wykrywany u ludzi:

• skłonny do częstych stresów;
• cierpiących na cukrzycę insulinozależną w warunkach hipoglikemii.

W przypadkach, w których poziom związków peptydowych jest zmniejszony, lekarze twierdzą, że pacjent ma niski poziom insuliny w organizmie. W tym przypadku pacjent jest przydzielony do przyjmowania odpowiednich leków, które zwiększają ilość cząsteczek insuliny w organizmie.

Zwiększony wskaźnik w porównaniu z normą określonego związku organicznego jest typowy dla osób z:

• przerost komórek beta;
• insulinoma;
• preparaty hormonalne;
• niewydolność nerek;
• cukrzyca insulinozależna.

Kiedy definicja peptydu we krwi?

Badanie krwi w celu określenia ilości związków peptydowych w nim jest ważne i niezbędne dla pacjentów cierpiących na wiele poważnych chorób. Szczególnie taka analiza jest ważna dla diabetyków cierpiących na różne formy cukrzycy. Zwykle lekarz prowadzący przypisuje tę analizę pacjentowi.

W większości przypadków to badanie krwi jest przepisywane dla:

• kontrola po resekcji w trzustce;
• Ocena wydzielania hormonu - insuliny z chorą wątrobą;
• ocena ryzyka pojawienia się patologicznych zmian w płodzie pacjenta z matczyną cukrzycą;
• zespół policystycznych jajników;
• niepłodność kobieca;
• podejrzewana sztuczna hipoglikemia;
• wykrycie insulinoma;
• przewidywanie cukrzycy;
• cukrzyca, dotykająca "otyłych" chłopców i dziewczęta;
• ustalenie i monitorowanie remisji cukrzycy w wieku młodzieńczym;
• ocena resztkowej pracy komórek beta osób chorych na cukrzycę z obowiązkową insulinoterapią;
• wybór schematu leczenia cukrzycy.

Przy odpowiedniej analizie określa się dokładną wartość peptydu, na podstawie którego dokonuje się ostatecznej diagnozy. Jeśli poziom ten jest znacznie zmniejszony, pacjent otrzymuje odpowiednie leczenie i wprowadza się niezbędny hormon. W przypadku, gdy poziom związku peptydowego jest wysoki, pacjent jest odrzucany przez wprowadzenie egzogennej insuliny.

Reguły dekodowania wartości

C-peptyd pomaga ujawnić objętość cząsteczek insuliny syntetyzowanych przez organizm. Jeśli poziom tych cząsteczek jest poniżej normy, pacjent powinien poważnie zastanowić się nad stanem własnego zdrowia, ponieważ staje w obliczu rozwoju cukrzycy typu "1". Ta forma choroby, gdy ten hormon jest znacznie zmniejszona.

W przypadku wzrostu indeksu peptydu C pacjent rozwija "2 rodzaje cukrzycy". W tym przypadku pacjent cierpi na wyraźny hiperinsulinizm. Kiedy podnosi się ten hormon, stan zdrowia i samopoczucie również pozostawia wiele do życzenia.

Metody badawcze

Dokładna analiza ujawni prawdziwą wartość tego peptydu w ciele. Obecnie w medycynie istnieje kilka metod określania poziomu peptydu C we krwi. Niektóre z nich są wykonywane na czczo, podczas gdy inne pozwalają na dodatkową stymulację za pomocą preparatów węglowodanowych. Pobieranie krwi do badania odbywa się bezpośrednio z naczyń żylnych.

Aby uzyskać dokładniejszy wynik, należy zastosować co najmniej dwie metody oznaczania poziomu peptydu C w ciele. Każdy pacjent będzie w stanie odcyfrować otrzymane informacje na temat liczby tych lub innych związków w organizmie. W tym celu konieczne jest porównanie wartości wskazanych na formularzach wniosków uzyskanych po stronie wyników.

Każda klinika określa limit dla zawartości peptydu C u zdrowych osób i diabetyków. Dlatego pożądana "norma" jest wskazana w nawiasach i umieszczona obok wyniku analizy na wydanym papierze. W niektórych przypadkach "norma" jest wstępnie rejestrowana na formularzach wystawianych przez laboratorium. Z tego powodu nie jest trudno odcyfrować wartości na danym arkuszu wniosku zwykłemu pacjentowi.

Z peptydem

Peptyd C jest fragmentem białka, który jest łącznikiem między łańcuchami peptydowymi alfa i beta w złożonych cząsteczkach organicznych proinsuliny. Proinsulinę stosuje się w ludzkim ciele do syntezy insuliny. Synteza insuliny jest złożonym wieloetapowym procesem prowadzonym w komórkach trzustki. W końcowym etapie biologicznie nieaktywna proinsulina dzieli się na dwa fragmenty: peptyd C i insulinę.

Przyczyny analizy przydziału

Biologiczne znaczenie insuliny w ciele ludzkim jest trudne do przeszacowania. Jest to główna substancja w metabolizmie węglowodanów i metabolizmie energetycznym. Jednak analiza zawartości aktywnej insuliny w praktyce medycznej jest stosunkowo rzadka i istnieje wiele przyczyn takiego stanu rzeczy.

1. W syntezie insuliny najpierw wchodzi do wątroby, gdzie hormon białkowy jest częściowo wchłaniany ("efekt pierwszego przejścia"). Dopiero po tych procedurach insulina dostaje się do głównego strumienia krwi. Z tego powodu badanie krwi tego hormonu białkowego nie odzwierciedla w pełni poziomu jego syntezy przez trzustkę i jest określone poniżej normy.
2. Ponieważ insulina jest odpowiedzią organizmu na spożywanie produktów zawierających glukozę, jej zawartość zwiększa się po jedzeniu.
3. W chorobach charakteryzujących się patologicznym obniżeniem poziomu insuliny poniżej normy (np. Cukrzyca), analiza może nie dawać prawidłowych wyników.
4. Podczas leczenia niektórych chorób rekombinowaną insuliną (lekiem), analiza nie pokazuje prawdziwego poziomu hormonu białkowego.

Analiza tych czynników pozwala stwierdzić, że peptyd C pod względem ustalenia poziomu insuliny jest o wiele bardziej prawidłowy.

1. Na peptyd C nie ma wpływu "efekt pierwszego wejścia" w wątrobie. Powoduje to wyjątkową zgodność poziomu peptydu z insuliną syntetyzowaną przez trzustkę.
2. Ponieważ peptyd nie jest związany z zawartością glukozy pochodzącej z pożywienia. Dlatego jego poziom nie zostanie zwiększony, jeśli spożyjesz dużą ilość pokarmu węglowodanowego, tak jak w przypadku insuliny.
3. Oznaczenie peptydu C jest najlepszym sposobem oceny zawartości insuliny wytwarzanej przez trzustkę.

Peptyd C, normalna zawartość

Nie wykryto korelacji normy zawartości peptydu z wiekiem i płcią człowieka. Analiza peptydu C daje dokładny wynik. Wynik ten wyraża się w dwóch typach wymiaru pmol / l oraz ng / ml. Normą u zdrowego człowieka, który nie cierpi na choroby związane z poziomem insuliny (cukrzyca) jest stężenie od 260 do 1730 pmol / l.
Niektóre laboratoria używają alternatywnego systemu jednostek. Aby przeliczyć pmol / l na ng / ml, należy przestrzegać następującego wzoru: ng / ml = (pmol / l): 333,33.

Analizę peptydu C przeprowadzono metodą immunochemiluminescencyjną. Krew w teście na peptyd C pobiera się z żyły. Przed badaniem nie zaleca się spożywania alkoholu (co najmniej jeden dzień przed badaniem). Warto powstrzymać się od palenia na trzy godziny przed analizą. Test należy przeprowadzić na czczo, należy pościć przez co najmniej osiem godzin. Przed badaniem należy wykluczyć silny stres fizyczny i emocjonalny.

Czynniki, w których peptyd C i insulina są poniżej normy, dużo. Konsekwencje będą jednak charakteryzować się jednym ogólnym scenariuszem. Brak hormonu białkowego spowoduje jednoznacznie niedostateczną absorpcję glukozy i hiperglikemii (nadmierna zawartość cukru we krwi). Taki stan patologiczny jest wiarygodnym kryterium cukrzycy.

Rodzaje cukrzycy

W cukrzycy typu 1 (CD-1) tkanka trzustki ulega zniszczeniu, co ma charakter autoimmunologiczny. Zniszczenie komórek powoduje charakterystyczne obniżenie poziomu insuliny, podczas gdy poziom C peptydu jest obniżony. Choroba ta dotyka zarówno kobiety, jak i mężczyzn, ale cechą charakterystyczną jest największe rozpowszechnienie DM-1 u osób poniżej trzydziestego roku życia. Należy zauważyć, że u dzieci ta postać cukrzycy może rozwijać się nawet na tle idealnego zdrowia.

W tym przypadku analiza dla peptydu C jest jedyną dokładną metodą, która pozwoli prawidłowo przeprowadzić podstawową diagnostykę i rozpocząć terapię. Ze względu na specyfikę przebiegu choroby u dzieci, ważne jest ustalenie obecności choroby w czasie za pomocą testu na peptyd C, w celu uniknięcia możliwych powikłań. Jeśli wynik testu u dziecka lub dziecka jest poniżej normy, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania pomocy lekarskiej.

Cukrzyca typu 2 (DM-2) charakteryzuje się naruszeniem syntezy i wydzielania insuliny, a wrażliwość tkanek obwodowych na insulinę jest poniżej normy. W tym przypadku peptyd C we krwi można zwiększyć, ale jego poziom pozostaje nadal poniżej normy w stosunku do zawartości cukru.

Wśród pierwszych objawów: zawroty głowy, zmniejszenie aktywności, osłabienie, zaburzenia widzenia. Podobne objawy występują przy dużej liczbie chorób i łagodnych dolegliwościach. Dlatego wielu pacjentów początkowo nie zwraca na nie uwagi. W rezultacie postępuje cukrzyca, która może prowadzić do zawału mięśnia sercowego, kryzysu nadciśnieniowego, niewydolności nerek, pogorszenia widzenia.

Mechanizmy, które prowadzą do zwiększenia cukru w ​​cukrzycy typu 2, nie zostały jeszcze wyjaśnione, ale udowodniono związek między tą chorobą a otyłością. Należy zauważyć, że u osób, które ćwiczą i regularnie doświadczają wysiłku fizycznego, peptyd C jest obniżany.

Dla osób, których styl życia może prowadzić do zwiększonego ryzyka typu 2, choroby cukrzycy zaleca się przede wszystkim udać się do szpitala i do określenia peptydu C jako jasny marker syntetyzowane insuliny, po drugie, aby wprowadzić do codziennej intensywnej aktywności fizycznej.

Analiza dla peptydu C (wynik powyżej i poniżej normy) z innymi chorobami

Jeśli peptyd C jest podwyższony lub obniżony, to oprócz CD-1 i CD-2 może to wskazywać na inne choroby. Rozważmy je krótko.

Jeżeli peptyd C jest obniżony, wówczas może mówić o następujących stanach:

• chirurgiczne usunięcie trzustki (peptyd C poniżej normalnego poziomu spowodowany spadkiem intensywności syntezy insuliny);
• sztuczna hipoglikemia (cukier jest obniżany), spowodowany spożyciem insuliny (w tym przypadku peptyd C nie będzie odzwierciedlał poziomu insuliny, ponieważ jest wprowadzany z zewnątrz).

Jeśli peptyd C jest podniesiony, możemy założyć, że:

• insulinoma (łagodne lub złośliwe tworzenie, które powoduje niekontrolowane wydzielanie insuliny do krwi);
• insulinooporność (oporność na insulinę);
• zespół policystycznych jajników (zaburzenie endokrynologiczne u kobiet z upośledzoną funkcją jajników);
• niewydolność nerek (umieranie tkanki nerkowej);
• przyjmowanie leków (hipoglikemia, estrogeny, gestageny, glukokortykoidy).

Analiza peptydu C (jak wziąć i dlaczego jest potrzebna)

Cukrzyca jest bardzo trudną diagnozą, ponieważ jej objawy są dość rozległe i mogą świadczyć o innych chorobach.

Czasami istnieje pilna potrzeba nie tylko do wykonywania standardowych testów na cukrzycę, ale także wyznacza wiele specjalnych testów w celu określenia konkretnego typu rodzaju chorób endokrynologicznych, aby skomponować indywidualny kompleksowy program leczenia, aby pomóc pacjentom radzić sobie z chorobą.

Pomaga to specjalna analiza testowa dla peptydu C.

Czym jest peptyd C?

Mówiąc prościej, peptyd C jest "produktem ubocznym", który powstaje w wyniku syntezy hormonu insuliny.

Wszyscy już wiecie, że szczególnie ważnym hormonem dla diabetyków jest insulina syntetyzowana przez trzustkę. Metoda jej formowania endogennego (naturalna w ciele) jest bardzo złożonym i wielowymiarowym procesem, który odbywa się w kilku etapach.

Aby jednak o tym mówić, konieczne jest nakreślenie kilku procesów metabolicznych zachodzących co sekundę w naszym ciele.

Wszystkie narządy "komunikują się" ze sobą za pomocą krwi, która dostarcza z jednej części ciała do innego pewien zestaw chemikaliów, które zostały wyprodukowane przez jedno lub drugie ludzkie ciało lub zostały podane za pomocą żywności. Substancje te mogą być zarówno korzystne, jak i szkodliwe, które powstały podczas odżywiania się komórek (są to tak zwane odpady metaboliczne, które dostają się do krwi i są uwalniane przez organ filtrujący krew - nerki).

Aby nasycić energię komórki wymaga glukozy.

Może być generowane z własnych zasobów ciała (to jest pewien procent zasobów w postaci glikogenu w wątrobie, mięśniach, tkance tłuszczowej zapasów, które mogą być używane jako „food” do ciała) oraz węglowodanów żywności (to źródło energii jest głównym).

Ale sama glukoza nie może być wykorzystana przez komórki bez specjalnego hormonu, który ma zdolność przenikania ich. Insulina może być reprezentowana jako kelner, który obejmuje dla każdej komórki specjalny stół bufetowy. Dlatego nazywany jest hormonem transportowym (dystrybuuje glukozę).

Bez tego komórki nie mogą same "jeść" i stopniowo zaczną cierpieć z powodu głodu i śmierci! Właśnie dlatego to takie ważne!

W trzustce, a także wielu innych narządów wewnętrznych, mają szczególne obszary, które są odpowiedzialne za wydzielanie (segregacja, edukacja) niektórych substancji, przyspieszenie lub spowolnienie metabolizmu (przemiany materii), który jest podstawą do dobrego samopoczucia wszystkich wewnętrznych organizmu człowieka.

W szczególności nasz bohater pojawia się w świetle w postaci specjalnej substancji składającej się z kilku elementów.

Początkowo specjalny obszar dławik (w komórkach beta trzustki lub w dziale trzustki - specjalnej grupy komórek, które nazywa się wysepki trzustkowe Langerhansa) rozpoczyna szczególnych reakcji pierwotnej chemicznych proces w odpowiedzi na wzrost ilości cukru we krwi, w wyniku czego duża masa aminokwasów (110 aminokwasy ).

Mówiąc prościej, w komórkach β znajduje się laboratorium chemiczne, w którym poprzez dodanie różnych elementów rozpoczyna się proces tworzenia aktywnej insuliny.

Te same 110 aminokwasów nazywa się preproinsuliną, składającą się z peptydu A, peptydu L, peptydu B, peptydu C.

Ta masa nie jest wcale podobna do zwykłej insuliny, ale jest tylko szorstkim preparatem, który wymaga dobrej obróbki, co pozwala nam oddzielić potrzebne elementy.

Przetwarzanie polega na tym, że łańcuch chemiczny jest niszczony przez enzymy (są to enzymy), które pozwalają nam dzielić tylko to, co będzie potrzebne do tworzenia hormonu, którego szukamy.

Oddziela to niewielką część peptydu L.

Na tym etapie istnieje już tak zwana proinsulina - substancja bliższa "czystej" insulinie.

Ale jest "pusty", nieaktywny i nie może wejść w specjalny związek ze słodką glukozą i innymi substancjami. Jest aktywowany przez inny zestaw enzymów, które oddzielają się od substancji peptydu C, ale tworzą silne wiązanie między peptydami A i B. Wiązanie to jest specjalnym mostkiem dwusiarczkowym.

Podobnie jak mostki dwusiarczkowe łańcucha peptydów A-B jest nasza insulina hormonalna, która już jest w stanie spełnić swoją rolę i rozprowadzić glukozę przez komórki.

Insulina i peptyd C we krwi są wyrzucane w równej ilości!

Jednak jak dotąd rola substancji pozostałej C pozostaje niejasna. Naukowcy mają tendencję do przekonania, że ​​nie odgrywają żadnej znaczącej roli w metabolizmie i odnoszą się do szeregu pozostałych produktów uzyskanych podczas procesu wymiany.

Dlatego peptyd C tak nieodpowiedzialnie odnosi się do produktów ubocznych, które dostają się do krwioobiegu po wytworzeniu insuliny.

Tak jest nadal, ponieważ chemicy nie mogą zrozumieć, dlaczego ten element jest potrzebny. Jego funkcja i korzyść dla ciała pozostają tajemnicą. Jednak po przeprowadzeniu serii badań amerykańscy naukowcy doszli do nieoczekiwanego wniosku. Jeżeli wraz z insuliną podawana jest cukrzyca ta sama ilość peptydu C, zmniejsza się ryzyko wystąpienia powikłań cukrzycowych, zwłaszcza takich jak:

Ale nie można wyleczyć cukrzycy za pomocą peptydu C!

Ponadto koszt takiej sztucznie syntetyzowanej substancji jest nieuzasadniony wysoki, ponieważ nie jest produkowany w ramach masowych produktów farmaceutycznych i oficjalnie jako medycyna terapeutyczna nie została jeszcze przyjęta.

Jak przetestować peptyd C

Analiza peptydu c, podobnie jak wiele innych rodzajów testów laboratoryjnych, jest podawana wyłącznie na pusty żołądek!

Musi upłynąć co najmniej 8 godzin po ostatnim posiłku.

Przestrzeganie jakiejkolwiek specjalnej diety lub szeregu innych zaleceń nie jest konieczne.

Aby test wykazał wiarygodne wyniki, konieczne jest prowadzenie zwyczajowego trybu życia, ale nie spożywania go wczesnym rankiem przed oddaniem krwi do analizy. Oczywiście nie powinieneś pić alkoholu, palić i używać innych narkotyków.

Stres wpływa również na stan krwi pobranej do analizy.

Oczywiście nie zapominaj, że synteza insuliny bezpośrednio wpływa na glukozę. Jeśli jego stężenie we krwi jest duże, pobudza trzustkę do wrzucenia większej ilości hormonu do krwi, tak jak peptydu C we krwi.

Zwykle krew do testu pobiera się z żyły.

Dlaczego w analizie laboratoryjnej określa się ilość peptydu C, a nie samą insulinę?

Oczywiście fakt ten jest dość dziwny, biorąc pod uwagę, że peptyd C jest produktem ubocznym, niepotrzebnym produktem syntezy hormonalnej. Dlaczego więc poświęca mu się tyle uwagi, skoro najważniejszy jest aktywny i gotowy do pracy hormon?

Wszystko jest niezwykle proste! Stężenie substancji we krwi jest niestabilne, ponieważ spełniają one pewną rolę i są stopniowo konsumowane.

Żywotność insuliny jest bardzo mała - tylko 4 minuty. W tym czasie pomaga glukozy asymilować w procesie metabolizmu wewnątrzkomórkowego.

Czas życia peptydu C jest znacznie dłuższy - 20 minut.

A ponieważ są one przydzielane w równych ilościach, o wiele łatwiej jest ocenić objętość insuliny przez stężenie "bocznego" peptydu.

Sugeruje to, że objętość insuliny we krwi jest 5 razy mniejsza niż ilość peptydu C!

Podstawy przypisania takiej analizy

Dlaczego potrzebujemy takiej analizy na początku artykułu, ale można ją przypisać do jej wydania z innych powodów:

• Planowane jest wprowadzenie indywidualnej insulinoterapii podczas leczenia pacjenta z cukrzycą typu 2

Lekarz musi zadbać o jakościowe właściwości trzustki, aby wytworzyć pewną część insuliny endogennej w odpowiedzi na hiperlikemię. W oparciu o uzyskane wyniki znacznie łatwiej jest zweryfikować niezbędną dawkę hormonu. W przyszłości ten test można przepisać i powtórzyć.

• niedokładności w diagnozie

Gdy uzyskano innych badań laboratoryjnych, a ich wyniki trudno określić typ cukrzycy, po czym analiza ta może łatwo zidentyfikować specyficzne formy choroby: jeśli peptydu C we krwi wielu wtedy zdiagnozowano cukrzycę typu 2, jeśli oznaczono jego niskie stężenie, wtedy mówi się o cukrzycy typu 1.

• osoba ma zdiagnozowany policystyczny jajnik

Na stan funkcjonalny jajników wpływa bezpośrednio ilość insuliny we krwi. Jeśli krew jest niewielka, może powodować: pierwotny brak miesiączki, brak owulacji, wczesna menopauza, lub służyć jako jeden z powodów, że zapłodnienie jest bardzo złożonym procesem, a czasami niemożliwe. Ponadto insulina wpływa również na produkcję hormonów steroidowych w jajniku.

• konieczne jest kontrolowanie resztkowej zdolności syntezy endogennego hormonu po operacji na trzustce

• osoba cierpi na częste ataki hipoglikemii, ale w związku z tym nie choruje na cukrzycę

Dekodowanie i norma C-peptydu

W zależności od metody badania, norma lub wartości referencyjne są następujące:

• 298 - 1324 pmol / l
• 0,5 - 2,0 mng / l
• 0,9 - 7,1 ng / ml

Jeśli we krwi występuje wysoka zawartość tej substancji, oznacza to następujące choroby i nieprawidłowości:

• cukrzyca typu 2
• Nefropatia w stadium V (choroba nerek)
• insulinoma
• policystyczny jajnik
• stosowanie terapii tabletkowej obniżającej stężenie glukozy
• Choroba Itenko-Cushinga
• przyjmowanie wielu leków (glukokortykoidów, estrogenów, progesteronu)

Jeśli stężenie jest niskie:

• cukrzyca typu 1
• niestabilny stan psychiczny, spowodowany częstymi naprężeniami
• zatrucie alkoholowe

C-peptydy: co to jest i jaka jest norma?

Podczas badania pacjentów z cukrzycą typu 1 często zaleca się badanie takie jak analiza peptydu C. Pozwala ona określić przyczynę niskiego poziomu cukru we krwi, w celu określenia poziomu insuliny w rozwoju przeciwciał przeciwko nim, aby zbadać czynność komórek beta, w celu określenia poziomu insuliny w tle terapii hormonalnej i zidentyfikować szczątki tkanki trzustki po operacji w celu usunięcia tego narządu z rakiem. Ta sama analiza może zostać przepisana do diagnozy innych chorób i stanów.

Czym jest peptyd C?

W procesie syntezy insuliny trzustka wytwarza początkową podstawę - preproinsulinę. Składa się z 110 aminokwasów połączonych z peptydem A, peptydem L, peptydem B i peptydem C. Preproinsulina oddziela niewielką część peptydu L i tworzy proinsulinę aktywowaną przez enzymy. Po tym procesie peptyd C pozostaje odcięty, a łańcuchy A i B są połączone mostkiem dwusiarczkowym. To właśnie te łańcuchy z ich mostkami są hormonami insuliny.

I insuliny i peptyd C wydzielany do krwioobiegu w równych proporcjach, co oznacza, że ​​poziom ten ostatni może być oceniana na poziom insuliny we krwi. Ponadto peptyd C odzwierciedla szybkość wytwarzania insuliny.

Poziom insuliny i peptydu C we krwi jest zawsze inny. Fakt ten tłumaczy się tym, że insulina "żyje" w krwi tylko przez 4 minuty, a peptyd C - około 20 minut. Dlatego stężenie peptydu C jest 5 razy większe niż insuliny.

W jakich warunkach i chorobach jest analiza peptydu C?

Wskazaniami do analizy poziomu peptydu C mogą być następujące choroby i stany:

• potrzeba diagnostyki różnicowej cukrzycy typu I i typu II;
• podejrzewana sztuczna hipoglikemia;
• kontrola wartości insuliny w patologiach wątroby;
• kontrola skuteczności hormonalnej terapii insuliną;
• badanie z policystycznymi jajnikami;
• insulinoma;
• potrzeba wykrycia obecności trzustki pozostaje po usunięciu;
• ocena funkcji komórek beta w kwestii anulowania insulinoterapii;
• diagnostyka i kontrola remisji po leczeniu cukrzycy u nastolatków z otyłością;
• Zespół Cushinga.

Jak przeprowadzana jest analiza?

Przed pobraniem krwi pacjenta należy pościć przez co najmniej 6-8 godzin. W niektórych przypadkach endokrynolog może wydawać indywidualne instrukcje dotyczące zgodności z tym odstępem czasu oraz potrzebę zniesienia wszelkich przyjmowanych przez niego leków.

Procedurę zbierania materiału do analizy na peptydzie C przeprowadza się w następujący sposób:

• wykonuje się punkcję naczynia żylnego, a krew zbiera się w probówce ze specjalnym żelem lub pustą probówką;
• Aby zapobiec tworzeniu się krwiaka, bandaż ciśnieniowy jest nakładany na miejsce nakłucia żyły;
• probówkę z krwią odwirowano w celu oddzielenia osocza i zamrożono do -20 ° C w celu dalszego zbadania.

Z reguły rano przyjmuje się krew. Po wykonaniu zabiegu pacjent może przełączyć się na swoją zwykłą dietę i kontynuować przyjmowanie przepisanych leków.

Jeśli to konieczne, pacjent jest przydzielony do przeprowadzenia analizy dla peptydu C po wykonaniu specjalnego testu stymulującego. W tym celu przed pobraniem materiału zaleca się pacjentowi:

• podawanie glukagonu;
• zdanie testu tolerancji glukozy.

Jakie są wskaźniki normy peptydu C?

Norma poziomu peptydu C w materiale przyjętym na pusty żołądek odpowiada 0,78-1,89 ng / ml. W niektórych laboratoriach stosowany jest inny system do określania jego ilości, a wartości norm odpowiadają 0,26-0,63 mmol / l.

Jeśli konieczne jest potwierdzenie obecności guza, takiego jak insulinoma i wykluczenie sztucznej (sztucznej) hipoglikemii, określa się stosunek poziomu insuliny i peptydu C. W stosunku 1 lub mniej, występuje zwiększone wydzielanie insuliny endogennej. Wraz ze wzrostem wartości powyżej 1 następuje insulina z zewnątrz.

Kiedy poziom peptydu C jest poniżej normy?

W takich chorobach i stanach obserwuje się obniżenie poziomu peptydu C:

• wywołał sztuczną hipoglikemię po podaniu insuliny;
• hipoglikemia alkoholowa;
• insulinozależna cukrzyca typu I;
• stan po operacji usunięcia trzustki.

Kiedy poziom peptydu C jest powyżej normy?

Wzrost poziomu peptydu C wykrywa się w takich chorobach i stanach:

Do którego lekarza się zgłosić

Definicja peptydu C jest zwykle stosowana przez endokrynologa do oceny działania trzustki i do diagnozowania guzów, które uwalniają insulinę. Ponadto analiza może być przydatna w przypadku chorób ginekologicznych. Może wyznaczyć nefrologa w złożonej diagnozie niewydolności nerek.

Co to jest z normą peptydową?

Peptyd C, którego normą i odchyleniem są badane w cukrzycy, jest związek między łańcuchami A i B insuliny. W tej formie proinsuliny peptyd C ma 35 aminokwasów i jest uwalniany w tym samym procesie enzymatycznym, co insulina uwalniana do krwioobiegu. W obiegu ma ukończoną formę i jest łańcuchem 31 aminokwasów.

Charakterystyka

Materiał do badań: surowica (testowana rano na pusty żołądek (od 10-12 godzin)). Przed rozpoczęciem badania pacjentowi zaleca się, jeśli to możliwe, picie 200-300 ml wody. Sprawdza się 2 razy w miesiącu. Normalne wartości: u mężczyzn i kobiet: od 5,74 do 60,3 nmol / l (w surowicy). Wartości referencyjne:

• surowica lub osocze: 1,1-4,4 ng / ml (średnio 1,96 ng / ml); 0,37-1,47 nmol / l (średnio 0,65 nmola / l);
• w moczu po 24 godzinach: 17.2-181 mg / 24 godziny (średnio, 54,8 μg / 24 godziny); 5,74-60,3 nmola / 24 godziny (średnio 18,3 nmola / 24 godziny).

Insulina i peptyd C należą do dużej rodziny białek regulatorowych. Peptyd C odgrywa ważną rolę w tworzeniu 2-łańcuchowej struktury insuliny, dlatego jest wskaźnikiem wewnętrznej produkcji insuliny w komórkach β trzustki. Jest to białko wiążące w cząsteczce proinsuliny, z którego zostaje odszczepione podczas transformacji proinsuliny w insulinę. Specyficznie wiąże się z błonami różnych komórek, indukuje ekspresję genów i wpływa na kaskadę sygnałów czynników wzrostu.

Czynniki genetyczne i czynniki środowiskowe odgrywają ważną rolę w powstawaniu insulinooporności, w szczególności nadwagi i otyłości. Organizm usiłuje przezwyciężyć ten brak wrażliwości tkanek na insulinę, zwiększa wytwarzanie komórek beta trzustki (hiperinsulinemią kompensacyjne - C-peptyd jest zwiększone).

Hiperinsulinemia kompensacyjna początkowo pokonuje wpływ niewrażliwości tkanek na insulinę i utrzymuje prawidłowy poziom cukru we krwi. Gdy komórki β trzustki nie mogą wytwarzać zwiększonej ilości insuliny długotrwałej, ulegają stopniowemu niszczeniu. Poziom insuliny w osoczu krwi zaczyna spadać, co prowadzi do zwiększenia stężenia glukozy we krwi (hiperglikemia) i manifestacji klinicznej (manifestacji) z cukrzycą typu 2.

Kiedy należy zbadać?

Peptyd C jest badany w kilku przypadkach. Najważniejsze z nich są reprezentowane w szczególności przez:

• niedawno zdiagnozowano cukrzycę typu 1;
• jeśli istnieje podejrzenie spadku produkcji insuliny przez komórki trzustki u chorych na cukrzycę typu 2, w odniesieniu do których podjęto decyzję o leczeniu insuliną;
• u osób z podejrzeniem cukrzycy typu LADA (cukrzyca autoimmunologiczna w wieku dorosłym);
• w celu ustalenia przyczyny hiperglikemii;
• w celu określenia ostrej lub nawracającej hipoglikemii.

Niskie wartości mogą wskazywać na cukrzycę typu 1 lub 2, cukrzycę LADA lub hamowanie wytwarzania insuliny przez stosowanie egzogennej insuliny. Niskie poziomy mogą być obserwowane w przypadku głodzenia, niefizjologiczną hipoglikemię, choroby Addisona, gipoinsulinizme i po radykalnym trzustki.

Zwiększona szybkość może oznaczać, oporność na insulinę, cukrzycy typu 2 (podwyższone poziomy insuliny i peptyd C odporność na insulinę, a po kilku latach choroby poziomy trwania może spaść na skutek uszkodzenia komórek trzustki, ze stopniowym ustania produkcji insuliny), niewydolność nerek (wydzielanie zaburzenia Peptyd C), zespół Cushinga. Wyższe poziomy peptydu C mogą wystąpić z niskim poziomem potasu we krwi podczas ciąży i w przypadku otyłości.

Biosynteza i wydzielanie insuliny i peptydu C.

Gen insuliny znajduje się na krótkim ramieniu 11. chromosomu. W komórkach β wysp trzustkowych Langerhansa gen ten służy jako matryca do syntezy białka insuliny. Pierwszym krokiem w biosyntezie insuliny jest wytworzenie preproinsuliny, która pod wpływem określonej protezy zamienia się w proinsulinę. Składa się z łańcucha peptydowego A (reszty 21 aminokwasów) i B (30 reszt aminokwasowych) przyszłej insuliny. Oba łańcuchy są połączone mostem, zwanym peptydem C, składającym się z 35 reszt aminokwasowych. Proinsulina jest cięta przez proteazy na peptydzie C i insulinie. W fazie cięcia, peptyd C traci 4 aminokwasy i jest wydzielany do krążenia w postaci jednego łańcucha składającego się z 31 aminokwasów.

Strukturę peptydu C odkryto w 1967 r. I do nowego tysiąclecia uznano go jedynie za wskaźnik wydzielania insuliny. W chwili obecnej jego endogenna aktywność jest również znana, gdy wiąże się z błonami różnych komórek, indukuje ekspresję genów i wpływa na produkcję czynników wzrostu. Dodatkowo, w wielu tkankach, że aktywuje Na + / K-ATPazy zależnej od (komórka enzym membrana) i mechanizm niewyjaśnione reguluje metabolizm komórkowy zjawiska (metabolizmu), spowodowane przez hiperglikemię.

Efekty peptydu C można podsumować w następujących punktach:

• ma znaczący bezpośredni i pośredni wpływ, który wpływa na stopień i tempo rozwoju zmian naczyniowych i nerwowych w tkankach;
• wyższe poziomy zapobiegają dysfunkcji śródbłonka, zmniejszają wyciek albumin przez ścianę naczynia i mają działanie przeciwbólowe;
• oznacza, że ​​peptyd C, z jednej strony, jest markerem szkodliwych hiperinsulinemii, a z drugiej - współczynnik ochrony naczyń i nerwów przed niekorzystnymi skutkami hiperinsulinemii i hiperglikemii.

Analiza peptydu C

Metody analizy: badanie przesiewowe przeprowadza się metodą RIA (lub ELISA); istnieją trzy podstawowe definicje:

1. Na czczo i po stymulacji glukagonu: bada się wartość podstawową i 6 minut po stymulacji glukagonu (1 mg dożylnie). Fizjologiczna wartość peptydu C jest większa niż 600 pmol / L, a po stymulacji wzrasta co najmniej 2-krotnie. C-peptyd w cukrzycy zmniejsza się znacznie poniżej dolnej granicy i nie reaguje na stymulację.
2. Na czczo i po śniadaniu: badanie przeprowadzone na czczo i po 60 minutach po standardowym śniadaniu, która przedstawia się następująco: 100 g kukurydzy, 125 g niskotłuszczowego twarogu, 1 jajko, można wypić gorącą herbatę.
3. W ramach PTTG: pobieranie próbek odbywa się na czczo, a następnie po doustnym podaniu glukozy (75 g), zwykle po 60 i 120 minutach; w eksperymencie może wynosić nawet 30, 45, 90 i 180 minut.

Następujące czynniki mogą wpływać na definicję wskaźników:

• znaczna hiperglikemia;
• niewydolność nerek z obniżonym klirensem kreatyniny;
• hemoliza (hemoglobina> 2,5 g / l);
• zwiększona bilirubina (> 855 mg / dL);
• lipemia (zespół Zive, hyperhylomicronemia, podanie wyższej dawki emulsji lipidowej);
• wyższe stężenia biotyny (> 246 nmol / L);
• Przygotowanie pacjenta do badania z potrzebą 6-godzinnego postu.

Wskazania do badań

Badanie służy do badania funkcji komórek β w trzustce w celu wydzielania insuliny. W przypadku cukrzycy typu 1, stężenie peptydu C niskim (wyjątkiem może być okresem od objawów choroby, jeśli wskaźniki są jeszcze w dolnym zakresie wartości normalnej), w przeciwieństwie do prawidłowych lub nawet podwyższonych stężeniach (ze względu na oporność na insulinę) w przypadku cukrzyca typu 2.

Ponadto wskazane jest, aby badać u pacjentów z podejrzeniem cukrzycy LADA, w którym poziom C-peptydu jest ograniczona w funkcji czasu (odstępach 6-12 miesięcznych badań), który jest sygnałem rzeczywistego ograniczenia syntezy i wydzielania insuliny.

Podwyższone wskaźniki C-peptydu, przeciwnie, mogą być obecne z aktywowaną funkcją komórek beta, na przykład w hiperinsulinizmie i insulinoma (guzie trzustkowym). Rzadko ta definicja jest stosowana jako pomocnicza metoda w diagnostyce różnicowej hipoglikemii i niedozwolonego samodzielnego podawania insuliny. Wyniki testu:

• badanie z glukagonem na czczo:> 600 pmol / l na 6 minut; po 1 mg glukagonu:> 1200 pmol / l;
• analiza po stymulacji śniadaniem: na pusty żołądek> 300 pmol / l; po stymulacji przez 60 minut:> 1470 pmol / l.

Peptyd C i jego zastosowanie w strategiach leczenia cukrzycy

Zastosowanie peptydu C w strategiach leczenia można podsumować w następujący sposób:

• Peptyd C 300 pmol / l, a po stymulacji 2 razy wyższy;
• możliwe jest wprowadzenie terapii inkretynokowej z niższym (lub zerowym) wydzielaniem insuliny - peptydu C